Valse vlag: men verwijt de ander wat men zelf doet
In de westerse wereld is de gewoonte ontstaan om via uitlokking de ander te verwijten wat men zelf doet of creëert. Zowel in het groot tussen landen als in het klein, tussen mensen onderling.
Mensen worden tegen elkaar opgezet maar draaien het zo dat hen niets te verwijten valt; na het uitdelen van een mentale klap weet men opeens van niets meer.
Ook beschikbaar als podcast: https://soundcloud.com/watkanerbeter/valse-vlag
Valse vlag: men verwijt de ander wat men zelf doet
Een voorbeeld dat iedereen kent of toepast:
Vrouwen willen bezit en macht en lokken uit, zodra de man hapt heeft hij het gedaan. Het ligt nooit aan de vrouw.
Zijsprong, voorwaarde of disclaimer: Mannen hebben ook fratsen maar we concentreren ons eerst hierop, juist omdat het in de taboesfeer zit en nooit besproken kan worden. We moeten namelijk ontdekken wat er gebeurt, waar dat vandaan komt en waar het toe dient en dat lukt niet als mensen gelijk gaan gillen dat mannen óók niet zuiver handelen; zo houd je de vicieuze cirkel in stand zonder ooit iets op te lossen. Tot zover de zijsprong.
Dit noemt men valse vlag. Het toont hoe de westerse samenleving van leugens, bedrog en verraad aan elkaar hangt.
Mijn eigen kinderen hebben van jongs af aan danig op hun kop gekregen bij hun moeder die een psychiatrisch geval bleek te zijn (ze vertoonde identiek gedrag aan latere vriendin die met schizofrenie, depressiviteit en bipolariteit werd gediagnosticeerd hetgeen mij deed vermoeden dat mijn eigen moeder daar eveneens aan leed) maar die niet opvalt in een schizofreen makende wereld waarin de duistere drie regeren; narcisme, psychopathie en machiavellisme, vol intrige. Het gevolg was dat ze niet alleen tegen hun vader zijn opgezet maar hem verweten wat ze zelf deden. Iemand kan nog zo vredelievend zijn. Kinderen leren door voorbeeld hoe ze onderhuids hun furie op een ander projecteren om die zo over de rooie te jagen.
Mijn eigen kinderen bleken in staat te zijn om jarenlang het - bij moeder geleerde - gewelddadige idee, uit hun eigen hoofd, pardoes bij een ander op te dringen, zonder woorden of daden verder, gewoon alleen met intentie dus, waardoor zij de ontspannen, fijne en liefdevolle atmosfeer in één klap konden veranderen in een dreigende donderwolk waarin werd geschreeuwd en de sfeer om zeep ging. Dat was althans hun opzet. Na jaren observatie zie je dat ze op de vrijdag losgeslagen zijn, de zaterdag relatief rustig was en dat er op zondag altijd strijd is. Ieder kind neemt mee wat die thuis leert, door voorbeeld. En zit in de greep van z'n westers gevormde ouder.
Iedere vrouw leert van jongs af aan hoe ze haar charmes inzet. Dat lijkt onschuldig maar is het niet als jonge meisjes al flirten en onschuldige en nietsvermoedende jongens en mannen het hoofd op hol brengen, uit het niets, gewoon "omdat het kan". Er wordt te pas en ongepast geflirt, verleid en gemanipuleerd. Da's een ware epidemie van wellust met de omgekeerde bewijslast want mannen krijgen er de schuld van omdat zij daarop reageren. "Mannen hebben de naam, vrouwen doen het", dus.
Mijn eigen kinderen heb ik hier op moeten wijzen. Ik zag het hen doen. Tijdens het opgroeien leren de meiden flirten door na te doen wat hen continu wordt voorgedaan; ze ervaren de hypnose die anderen bedwelmend voordoen en doen dat na. Manipulatie, dwang en chantage zijn de mentale werktuigen van de westers gevormde mens. Waar ieder aan bloot staat en wat iedereen dus zo overneemt.
Wat jou wordt aangedaan kun je ook zelf nadoen en zo wordt een hele maatschappij vol autoriteitjes gekweekt die zichzelf te pas en te onpas (en dus ongepast) autoriteit aanmeten. Men speelt dus continu de baas over elkaar. Omdat we zo spiegelen waaraan we heel ons leven blootgestaan hebben.
Dit is niet waar zolang men het eigen gedrag niet onder de loep durft te nemen en verdedigt, met hand en tand, tegen beter weten in en tot bloedens toe.
Het daagde mij hoe er symboliek achter deze gebeurtenis stak nadat ik even verbaasd hiernaar gekeken had. Het lieveheersbeestje stond symbool voor de vriendelijke benadering van die ander en de vermeende insectenbeet illustreerde de stiekem verborgen agressie waarop ik mijn gesprekspartner zojuist had gewezen, voor zij wegliep, waarna zij mij als het ware vervloekte, hetgeen resulteerde in dit voorval, vol symboliek, om mij te tonen hoe het werkelijk zat...onder de oppervlakte.
Mensen leren niet om zich uit te spreken. Mensen leren zich te wreken.
Zodra je hen daarop aanspreekt ontkennen ze alles, weten zij van niets en zijn hoogst gepikeerd over zo'n motie van wantrouwen terwijl ze zich omhullen met een air van verbolgenheid. "Hoe durf je...?!"
Zo kweken we slachtoffertjes van geboorte af aan die zich zogenaamd van geen kwaad bewust zijn terwijl ze zelf de situatie creëren, die ze een ander opdringen en verwijten, en waarvoor ze die ander verantwoordelijk houden, schuldig stellen en straffen, èn vervolgens ook nog uitlachen, openlijk of stiekem.
Dat gebeurt. Continu.
Dat is gelukkig geen ziek gedrag van een zieke maatschappij maar juist héél normaal en dat willen we vooral koesteren, zodat we de rest van ons leven anderen stiekem dwars kunnen blijven zitten en ons sadisme stiekem kunnen blijven voeden. Omdat ons dat zo voorgedaan en geleerd is en ons kortstondig genoegen geeft.
Punt is dat we zo tegen onszelf worden opgezet van jongs af aan, zonder dat we door hebben wat we nu eigenlijk doen noch waar het voor dient. Het is verdeel en heers. We worden tegen elkaar en onszelf opgezet en leren dat letterlijk niemand is te vertrouwen. Ook ons zelf niet. Ons gevoel, dus.
Het opmerkelijke is dat niemand de interesse laat zien om daaruit te breken om zo de kwaliteit van leven te verbeteren. Die wens lijkt vooralsnog te ontbreken.
Dit is echter de gouden eeuw van grote veranderingen en de kans bestaat dat dat snel verandert, nu (sinds 15 juni 2021, Bevrijdingsdag) heel Nederland uit het niets opeens spiritueel beschermd is zodat de talenten in ere zijn hersteld en als vanzelf de mensen de komende jaren wakker gaan worden om in te zien wat er nu eigenlijk gaande is.
De truc is (en blijft) dat wij elkaar op karikaturaal gedrag hebben te blijven attenderen zodat we inzien, waar we nu eigenlijk mee bezig zijn. Wij zijn allemaal spiegels voor elkaar. We mogen terug naar ons gevoel geleid worden, één met onszelf worden en een menselijk collectief op aarde gaan vormen.
Of we dat halen, weet niemand.
rj
bron:
facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/3929399023836402
facebook.com/verdwenenkennis/posts/130745862488839
dagboek: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/06/valse-vlag.html
bevrijdingsdag - zie: verdwenenkennis.webnode.nl/behandeling
podcast: soundcloud.com/watkanerbeter/valse-vlag